Inspiratie na Covid-periode: tijd voor ambitie! 
Op 1 december jl. kwamen artsen en verpleegkundigen uit de STZ-huizen bijeen voor een flinke portie inspiratie en kennis. Het was de eerste thema-bijeenkomst sinds de Covid-periode. In dit gevarieerde gezelschap werd aan zes ronde-tafels, o.l.v. STZ-bestuurders, gediscussieerd over de inbreng van twee gerenommeerde sprekers. De bovenliggende vraag bleek deze: hoe gaan we onze kennis en ervaring bundelen om bij te dragen aan de gewenste verandering? Hoe gaan we de zo nodige zorgtransformatie versnellen? Wat betekenen thema’s als regionalisatie en concentratie & spreiding? 

Jan Kremer: ‘Passende zorg is een maatschappelijke opgave’ 
Jan Kremer (Hoogleraar Zorg en Samenleving Radboudumc, Speciaal Gezant Passende Zorg ZiN, Raadslid RVS) schetste in zijn inleiding het belang van passende zorg. Kremer benadrukte dat crises niet meer alleen in het medisch domein zijn op te lossen. Verbinding met het sociaal domein is belangrijk. Daarnaast is het inmiddels kristalhelder dat de zorg de stijgende zorgvraag niet aan zal kunnen. Op de tafels werd veel herkend van het betoog van Kremer. Ook werd ongemak gevoeld: Roos Leber (bestuurder STZ, RvB Isala) vatte haar tafeldiscussie samen met een vraag: ‘wie gaat tegen de patiënten zeggen dat niet alles wat kan, ook moet?’ 

De zorg staat voor een kolossale maatschappelijke opgave; de zorg moet mensgericht, houdbaar en duurzaam blijven. Om dat te realiseren is een transitie nodig: gezamenlijk en regionaal. Ook deze boodschap kreeg brede bijval aan tafel. Jan den Boon (bestuurder STZ, RvB Medisch Spectrum Twente) verwoordde: ‘De urgentie noopt ons tot doe-stand. We moeten gewoon beginnen. Desnoods tegen de stroom in.’ Deze oproep werd op meerdere tafels gedeeld. Zowel aan de tafel van Peter Go (STZ-bestuurder, oud-chirurg St. Antonius ziekenhuis) als aan de tafel van Koop Bosscha (STZ bestuurder, chirurg Jeroen Bosch Ziekenhuis) werd gedeeld dat de administratieve en registratielast echt minder moet.  

Marieke Schuurmans: ‘We weten heel goed wat een ander moet doen’ 
Marieke Schuurmans (Hoogleraar verplegingswetenschap UMC Utrecht, Chief Healthcare Organization NZa) sloot aan bij de eerder gevoelde urgentie: Passende zorg vraagt om een zorgtransitie, samenwerking en verschuiving van vraag en aanbod. Schuurmans benadrukte dat sámenwerken betekent dat het vizier is gericht op het gedeelde belang, niet op het deelbelang. ‘We zijn in Nederland heel goed in het NIMBY-principe (Not In My BackYard). Maar om de transitie aan te kunnen, móeten we wel in deze backyard kijken; en over onze eigen schaduwen en belangen heen stappen.’ Deze oproep vond weerklank op meerdere tafels. Floor Haak (bestuurder STZ, RvB Noordwest Ziekenhuisgroep) benoemde dat de coronaperiode ons geleerd heeft dat het heel belangrijk is om verpleegkundigen aan de bestuurstafel te hebben: ‘die samenwerking moet ook na de crisis optimaal zijn’. Catharina van Oostveen (STZ-bestuurder, verpleegkundig Decaan Spaarne Gasthuis) vatte haar tafelgesprek samen als een heldere vaststelling over de urgentie van de problematiek: ‘We móeten wel buiten de eigen organisatie gaan kijken om samen de problematiek te lijf te kunnen.’ 

STZ-ziekenhuizen moeten voortouw nemen in het regionale samenwerken 
De avond ademde daadkracht richting de toekomst. Ook werd duidelijk dat er een stevige opgave voor de STZ ligt. ‘we gaan kijken naar de film van morgen i.p.v. naar de foto’s van gisteren.’ 

Om die ambitie vorm te geven is inmiddels een robuust ambitiedocument geschreven. Dit document is tijdens de ALV van 2 dec jl door alle leden geaccordeerd.